Obecne na nim NGO-sy poruszały różne ważne kwestie, my skupiliśmy się na konsekwencjach sprzecznej z prawem nowelizacji ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy dotykających osób, które nie posiadają ukraińskich paszportów zagranicznych. Mimo że dyrektywa europejska nakazuje nam wpuszczać i pomagać bez względu na rodzaj ukraińskich dokumentów, jakimi legitymuje się uchodźca.

Takie postępowanie Polski godzi w ludzi w najgorszej sytuacji, czyli tych, którzy uciekają spod rosyjskiej okupacji i z samej Rosji, gdzie przebywa jeszcze ponad 1.2 mln obywateli i obywatelek Ukrainy zmuszonych przez agresora do opuszczenia ojczyzny. Wszystkie te osoby zmuszone są niszczyć lub ukrywać ukraińskie dokumenty z powodu rusyfikacyjnego terroru okupanta i rzecz jasna nie mają tam żadnych szans na zdobycie nowych lub przedłużenie starych (czego na spotkaniu z NGO-sami w związku nowelizacją ustawy w maju ubiegłego roku w MSWiA minister Duszczyk zdawał się po prostu… nie rozumieć, uważając zapewne, że ukraińskie paszporty w Doniecku czy Rostowie można dostać w byle dyskoncie spożywczym).

Z powyższych oczywistych powodów większość uchodźców docierających do UE spod okupacji i z Rosji nie ma wymaganych przez nowelizację, przyjętą wbrew woli wielu NGO-sów, paszportów, co uniemożliwia im otrzymanie numeru PESEL ze statusem UKR, gwarantującym otrzymanie w Polsce pomocy w postaci zakwaterowania i wyżywienia (a przybywają stamtąd przeważnie ludzie, którzy stracili wszystko). Wpadają przez to do całkowitej „pomocowej próżni”.